چراغی را که ایزد برفروزد

چراغی را که ایزد برفروزد

بررسی نقش امید در میزان موفقیت

      امید صرفاً یک واژۀ انتزاعی نیست بلکه باور توانایی‏های خویش است. هنگامی که فرد در شروع هر کاری از توانایی‏ های واقعی خویش باخبر باشد و با توجه به آن توانایی ‏ها هدف‏گزاری کند، احتمال موفقیت در این فرد بسیار بالا می‏رود. اما متأسفانه جملۀ «من می‏توانم» معمولاً توسط افراد استفاده نمی‏شود. برای اینکه بدانیم چه کاری را می‏توانیم انجام دهیم و چه کاری را نمی‏توانیم، ابتدا باید به سراغ شناسایی نقاط قوت و ضعف خود برویم. یعنی واقع ‏بینانه کمبودهای خود را در نظر بگیریم و در عین حال دید انتقادی شدیدی نسبت به آن‏ها نداشته باشیم. این احساس رضایت از بیشتر جنبه‏ های خود، بدین معنی نیست که هیچ تمایلی به تغییر آن‏ها نداریم و تنها در این صورت است که با اعتماد به نقس بیشتری در جهت بهبود نقاط ضعف خویش تلاش می‏کنیم. اما در صورت نرسیدن به هدف هم خود را می‏بخشیم. لازم به ذکر است که امید رابطۀ مستقیمی با اعتماد به نفس دارد. اگر احساس خوبی نسبت به خود داشته باشیم یا بتوانیم رتبۀ خوبی به‏عنوان یک شخص به خود بدهیم، می‏توانیم بگوییم که از خودآگاهی مثبت یا اعتماد به نفس بالایی برخورداریم. حال اگر به ‏عنوان یک شخص رتبۀ پایین‏ تر از حد معمول یا رتبۀ انسانی شکست خورده را به خود بدهیم، آنگاه قطعاً دارای خودآگاهی منفی یا اعتماد به نفس پایین هستیم. در واقع خودآگاهی مثبت است که موجب می‏شود فرد، امیدوار و مصمم در راه رسین به موفقیت تلاش کند. خودآگاهی مثبت یعنی اطلاع درست از توانایی‏ها و نقاط ضعف می‏تواند به فرد در برنامه‏ ریزی صحیح و کسب دانش، به نحوی که وی را به‏ سمت جلو سوق دهد کمک کند و این گونه است که فرد با دیدی روشن ‏تر، امید را در قلب خود فروزان‏تر از همیشه نگاه خواهد داشت. 

      اعتماد به نفس نیز می‏تواند در این زمینه دخیل باشد. فردی که دارای اعتماد به نفس بالایی است این جرأت را به خود می‏دهد تا از حداقل زمان حداکثر استفاده را بکند و سعی و تلاش خود را برای به ثمر رساندن اهداف خود به کار گیرد. فی ‏الواقع اعتماد به نفس همانند مشعلی است که امید را همچون قطعه‏‏ای فروزان با خود حمل می‏کند. 

      امید به موفقیت میزان استرس فرد را کم می‏کند و باعث می‏شود فرد کمتر نگران عدم موفقیت باشد. اگر فرد ایمان داشته باشد که آنچه به‏عنوان هدف انتخاب کرده است همان چیزی است که با کمی تلاش می‏تواند به آن برسد، آنگاه تمام موانعی که در راه موفقیت در سر راهش قرار می‏گیرد را با تدبیر و قدرت از بین می‏برد. 

      اما سخنی با والدین 

      اکنون که فرزند شما در شرایطی سخت قرار گرفته و برای بهبود آیندۀ خود سعی دارد تا تحصیلات خود را به کمال برساند، همراهی شما با او ضروری است. در نظر داشته باشید که شما با تجربه‏‏ای که از زندگی دارید می‏توانید او را در رساندن به اهدا فش یارش دهید. از جمله وظایف شما، حفظ اعتماد به نفس و تلاش برای ایجاد خودآگاهی در فرزندتان است. برای نیل به این هدف این توصیه‏ها را بپذیرید. 

      به او کمک کنید تا نقاط قوت و ضعف خود را بیابد. نوجوان در این سن و سال درگیر تنش‏هایی است که در نهایت منجر به ایجاد هویتی واحد می‏شود. او را به حال خود رها نکنید. با تشویق نکات مثبت و یادآوری نکات منفی فرزندتان اعتماد به نفس را در او تقویت کنید و سعی و تلاش را در او بپرورانید. 

      ویژگی‏های منفی و کم‏کاری‏های فرزندتان را به او یادآوری کنید اما سعی نکنید روی آن پافشاری کنید. یادآوری نکات منفی فرزندتان، به‏ صورت مکرر می‏تواند باعث خرد شدن احساسات و عزت نفس او شود. 

      همواره او را تشویق کنید تا خدا را به یاد آورد و در سخت‏ترین لحظات از او یاری بخواهد. تحقیقات نشان داده، کسانی که درجات بالایی از معنویات را داشته ‏‏اند، امید بالاتری به گذراندن مشکلات داشته و موفق‏ تر بوده ‏اند. 

      به فرزند خود یادآوری کنید که در شکست هم نکات بسیاری برای آموختن وجود دارد و او را تشویق کنید تا اگر شکست هم خورد ناامید نشود. می‏توانید مثال‏هایی از بزرگان و دانشمندان بیاورید که بارها و بارها شکست خوردند اما دست از پای نکشیدند.