تصمیم...همت....ایستادگی و موفقیت
یک هفته از آغار سال تحصیلی گذشت. البته داوطلبان جدّی آزمون سراسری کار و تلاش علمی را در ابتدای تابستان شروع کردند و بسته به توان و نیرویی که داشتند همه یا بخشی از آنچه را که فکر میکردند باید انجام دهند، انجام دادند.
با شروع مهر، هم داوطلبان قبلاً آغاز کرده و هم داوطلبانی که در هر شرایطی مهر را نقطۀ آغاز میدانند و قبل از آن انجام هیج فعالیت علمی را مجاز نمیشمرند، در نقطۀ شروع قرار گرفتند و با نواخته شدن رنگ مدرسه گویی شلیک آغاز مسابقه انجام شده است، حرکت و تکاپوی خویش را از نو شروع کردند.
گروهی از داوطلبان کسانی بودند که در تابستان از تمام ظرفیتهای شخصی و زمانی استفاده کردند و تلاش علمی خویش را پیش بردند. گروهی دیگر تنها بخشی از ظرفیتها را مورد استفاده قرار دادند. گاهی به‌دلیل توانایی جسمی و گاهی به‌دلیل محدودیتهای زمانی، نتوانستند آنچه را که تصمیم داشتند انجام دهند. گروه سوم هم کسانی هستند که تا مهر نیاید خون درسشان به جوش نمیآید.
تو جزء کدام گروه بودهای اهمّیّت ندارد. با قدری تأمّل جایگاه خودت را پیدا میکنی.
آنچه مهم است اینکه تمام ما اکنون در لحظۀ آغاز یک ماراتن علمی قرار داریم. تلاشهای قبلی، اندوختههایی هستند که در طول مسیر از آنها استفاده خواهیم کرد؛ اما این به معنی آن نیست که اگر کسی تازه در آغاز راه است نتواند آمادهسازی خوبی انجام دهد.
بگذارید قدری با هم روراست باشیم. سرفصلهای درسی پایه در سالهای خودشان تدریس شدهاند و شما آنها را امتحان دادهاید. سرفصلهای درسی پایۀ چهارم را هم اگر فارغالتّحصیل هستید، قبلاً خواندهاید و اگر در حال تحصیل هستید، اکنون میخوانید. پس واقعیّت این است که هیچکدام نسبت به مباحث و موضوعات درسی صفر نیستید. قبول داریم که در حدّ اعلا هم ممکن است نباشید ولی شما هم بپذیرید که دانستههای هرچند اندکی از آموختههای قبلی در ذهنتان وجود دارد.
درست مانند ورزشکاری که ممکن است مدّت کوتاهی از میدان تمرین و مسابقه دور بوده باشد. اگر او بخواهد مجدداً تمرین را آغاز کند و به میدان مسابقه بازگردد، لازم نیست تمام تمرینها و اصول آمادهسازی را از ریشه و پایه اجرا کند. بلکه کافی است، اندکی زحمت بکشد، به خود فشار بیاورد، برنامۀ تمرینی منظّمی را تدارک ببیند و یا جدّیّت آمادهسازی را آغاز کند. سپس باید با تلاش مستمر، تا رسیدن به موقعیّت مسابقه و شرکت در مرحلۀ پایانی آمادگی خود را حفظ نماید.
ما نیز اکنون همان وضعیّت را داریم. کافی است مانند لحظۀ پرواز، کمربندها را محکم کنیم. تصمیم جدّی بگیریم، تمام همّت خویش را به کار ببریم و در مسیری که انتخاب کردهایم ایستادگی کنیم. حتماً نتیجۀ چنین رویکردی موفقیّت خواهد بود.
تجربۀ آزمونهای سراسری سالهای گذشته نشان داده است دواطلبانی که بسیار زودتر از دیگران تصمیم گرفتند اهداف درخشانی را نیز برگزیدند. تصمیم جدّی به موفّقیّت هم داشتند و درست به همین دلیل زودتر از دیگران قدم در راه نهادند ولی به‌دلیل نداشتن ایستادگی و مقاومت در برابر دشواریهای این مسیر طولانی، نتایج دلخواه کسب نکردند.
و خلاف آنها بسیار کسانی که در همین روزها و هفتهها تلاش خویش را آغاز کردند ولی به‌دلیل اتّخاذ یک تصمیم جدّی، صرف کردن تمام نیرو و توان و از همه مهمتر ایستادگی کامل در برابر مشکلات و دشواریهای این فعالیّت توانستند موفّقیّت دلخواه را نصیب خویش نمایند.
تو از کدام دستهای؟
تصمیم گرفتهای؟
حاضری تمام توان و نیرویت را به کار بگیری؟ فقط برای اینکه تواناییهایت به اثبات برسد. آمادهای؟
پس کمربندت را محکم کن و در مقابل تمام مشکلات و دشواریها بایست. اطمینان داشته باش موفّقیّت انتظارت را میکشد.
مصمّم و بلندهمّت و مقاوم و موفّق باشی
