مهندسی شهرسازی
- تعریف : مهندسي شهرسازي، ترکيبي از مهندسي و شهرسازي است. اين رشته سعي در تربيت متخصصي دارد که بتواند با مطالعه و بررسي روابط اجتماعي، اقتصادي، سياسي و فرهنگي حاكم بر شهر، برنامه‌اي بسامان و مطبوع براي يك شهر ارائه دهد. برنامه‌اي كه تصويرگر سيماي شهر در آينده است.
در اين رشته حداقل ۶ محور اصلي وجود دارد كه در برنامه‌ريزي و طراحي شهر سرنوشت‌ساز است:
1- برنامه‌ريزي شهري
2- برنامه‌ريزي حمل و نقل
3 - برنامه‌ريزي اقتصادي و اجتماعي
-4 برنامه‌ريزي شبكه‌هاي زيرساختي مثل آب، برق و تلفن
5- برنامه‌ريزي محيط زيست
6- طراحي شهري
تركيب اين ۶ دانش، متخصصان را قادر مي‌سازند كه تماميت پديده شهر را مورد شناسايي قرار دهند و براي هدايت و كنترل توسعه آن تلاش نمايند.
-
توانایی : دانشجوي اين رشته بايد با طراحي و مفاهيم هنري مثل روانشناسي رنگ ها آشنا باشد و در عين حال به مفاهيم تکنيکي و اصول فني کار مثل نقشه برداري، رسم فني، هندسسه فضايي، مدلسازي، رياضي و مسائل انساني و اجتماعي مثل مباني جامعه شناسي علاقه مند باشد. همچنين دانشجو بايد قدرت تحليلي بالايي داشته باشد و در طراحي ماهر باشد. در نهايت تسلط به زبان انگليسي و آشنايي با كامپيوتر در دنياي امروز عامل مهمي در موفقيت يك دانشجو است.
-
برخی دروس تخصصی : برنامه ریزی مسکن ، روشهای طراحی شهری ، مدیریت اجرایی شهری ، مبانی برنامه ریزی شهری ، آشنایی با مبانی معماری و ساختمان
-
گرایش‌ها(در مقطع کارشناسی) : اين رشته در کارشناسي گرايش ندارد.
-
گرایش‌ها(در مقطع کارشناسی ارشد) : در مقطع کارشناسي ارشد داراي گرايش هاي برنامه ريزي شهري – منطقه اي، مديريت شهري، طراحي شهري ميباشد.
-
گرایش‌ها(در مقطع دکترا) : اين رشته در مقطع دکتري نيز قابل تحصيل است.
- موقعیت شغلی : دنيا به سوي جهان شهري پيش مي‌رود؛ يعني به مرور روستاها از بين مي‌روند و جهان به يك شهر بزرگ تبديل مي‌شود و اين به معناي آينده‌اي روشن و درخشان براي فارغ‌التحصيلان رشته شهرسازي است. هرچند در كشور ما هنوز توانايي‌هاي فارغ‌التحصيلان شهرسازي شناخته نشده است. البته اين عدم آشنايي مسؤولان باعث بيكاري فارغ‌التحصيلان كارشناسي ارشد شهرسازي نشده است؛ بلكه آنها مي‌توانند در بخش‌هاي دولتي در سازمان مديريت برنامه‌ريزي، وزارت مسكن و شهرسازي، شهرداري‌ها، وزارت كشور و استانداري‌ها و در بخش خصوصي در شركت‌هاي مهندسي مشاور فعاليت كنند.
